Mijn huidcoach vertelde mij dat huidveroudering begint vanaf je 25ste PANIEK!
Volume verlies, het niet zelf aan maken van zuurstof èn de eerste tekenen van rimpels worden zichtbaar. Nou moet ik zeggen dat ik die eerste tekenen op mijn 25ste verjaardag niet meteen in de spiegel zag. Oké, een paar lichte rimpeltjes in mijn voorhoofd – omdat ik nogal vaak mijn wenkbrauw optrek als mij iets niet bevalt – maar voor de rest viel het nog wel mee. Hier kon ik wel mee leven!
Totdat iemand laatst een foto van mij maakte, wat zat daar nou? Ik zoomde in op mijn hals. Mijn o zo gladde halsje, zag er namelijk opeens uit als de slurf van een bejaarde olifant! Diepe groeven hadden zich gemanifesteerd, die had ik eerst toch nooit? Waar komen die vandaan? En toen wist ik het. Ik kijk namelijk nogal vaak op mijn telefoon. “Nogal vaak” is misschien een understatement, misschien kijk ik iets meer dan een gemiddeld mens. Misschien kan je het ook wel een verslaving noemen, misschien een zware verslaving, misschien een lichte, wie zal het zeggen. Maar het is ook mijn werk! Mijn werk, waardoor ik nu een olifantenslurf heb zitten, waar normale mensen een nek hebben.
Remodelling Cream, ik hoor er geweldige dingen over. Het verhelpen en tegengaan van striae, een hoog gehalte aan Vitamine E dat zorgt voor het herstel van een beschadigde huid.. Ja, het staat niets voor niets op de badrand in mijn badkamer (met de bedoeling dat ik het op mijn striae versierde dijen zou smeren elke dag).
Maar ik ben lui en heb vaak haast in de ochtend en wie ziet die dijen nou eigenlijk? Het testen van het product was er dus nog niet van gekomen. Maar in tegenstelling tot mijn dijen, ziet elk mens toch elke dag dat uitgedroogde, verrimpelde theezakje voor een nek zitten – laat staan als er een foto wordt gemaakt – dus begon ik met smeren.
Elke ochtend en elke avond, smeerde ik braaf mijn hals in met Remodelling Cream. Lekker spul, een volle crème met een heerlijke geur, je zou er bijna verslaafd aan raken. Maar wat bleek? Langzaam begon mijn nek er uit te zien alsof er een strijkbout overheen was gegaan, zo, hup de kreukels eruit! Waarschijnlijk had ik er allang als herboren uitgezien als ik ook nog eens mijn social media tijd zou minderen. Maar je kunt niet alles hebben. Ik ga nu eerst aan mijn dijen beginnen.
